از آنچه
گفته شد معلوم شد كه امام علیهالسّلام
نه در ذیطوی، و نه در رضوی استقرار ندارند،
و این جملة:
«لَیْتَ شِعْری أَیْنَ اسْتَقَرَّتْ بِكَ النَّوی بَلْ أَیُّ أَرْضٍ
تُقِلُّكَ أَوْ ثَری»
هم، پرسش
از قرارگاه دایمی آن حضرت نمیباشد، و
پرسش از زمان حال، و همان هنگام خطاب و دعا است و بلكه پرسش و استفهام حقیقی نیست؛
زیرا برحسب احادیث كسی بر قرارگاه آن حضرت مطلع نیست[1].
و عبارات و استفهامهایی كه در
این دعا است همین موضوع را تأیید میكند.
پس این
جمله دلالت دارد كه آن حضرت قرارگاه مشخص و معینی ندارند، و با عقیده كیسانیّه كه
یك فرقه از بین رفته و منقرض شدهاند ارتباطی
ندارد، بلكه این جمله و بسیاری از جملههای
این دعا صریحاً عقیده كیسانیّه را ابطال میكند،
و این استبعادی را كه شده است رد مینماید.
آقای من!
شما ببینید، این جملهها با
عقاید كیسانیّه و یا محمّد حنفیّه چه ارتباطی دارد و غیر از این است كه صریحاً
عقاید كیسانیّه و امامت و مهدویّت محمّد حنفیّه را رد میكند؟:
«أَیْنَ الْحَسَنُ، أَیْنَ الْحُسَیْنُ، أَیْنَ أَبْناءُ
الْحُسَیْنِ صالِحٌ بَعْدَ صالِح، وَ صادِقٌ بَعْدَ صادِق، أَیْنَ الْسَّبیلُ
بَعْدَ الْسَّبیلِ أَیْنَ الْخِیَرَةُ بَعْدَ الْخِیَرَةِ أَیْنَ الشُّمُوسُ
الطّالِعَةُ ... أَیْنَ ابْنُ النَّبِیِّ الْمُصْطَفی، وَ ابْنُ عَلِیٍّ
الْمُرْتَضی، وَ ابْنُ خَدیجَةَ الْغِرّاءِ، وَ ابْنُ فاطِمَةَ الْكُبْری، بِأَبی
أَنْتَ وَ اُمّی وَ نَفْسِی لَكَ الْوِقاءُ وَ الْحِمی یَابْنَ السّادَةِ
الْمُقَرَّبینَ یَابْنَ الْنُّجَباءِ الأَكْرَمینِ ...»
«چه شد امام حسن و چه شد امام حسین، و چه شدند فرزندان
حسین علیهمالسّلام كه هر یك پس از دیگری خَلَف صالح از سَلَف صالح و جانشین راستین پس
از پیشوای راستین بودند، كجا است راه (و راهنمای هدایت) پس از راه (و راهنمای
هدایت)؟... كجا است فرزند پیامبر مصطفی صلیالله علیه و آله و علی مرتضی. كجا است فرزند
خدیجه غرّاء و فاطمه كبری؟ جان من و پدر و مادرم در راهت نثار باد،...».
دهها از اینگونه جملهها
كه همه موافق با مذهب شیعه اثنیعشری است و
كیسانیّه و قائلین به امامت محمّد حنفیّه را رد میكند
در این دعا موجود است.
اگر گفته
شود: با اینكه بطور یقین این جمله هیچ تأییدی
از عقیده كیسانیّه ندارد، و خود این جمله و سایر جملات مذكور به صراحت بطلان عقیده
آنها را اعلام میكند، پس ارتباط حضرت صاحب
الزمان (عج) با این دو مكان از چه جهت است، و چرا این دو مكان بالخصوص در دعا ذكر
شده است.
پاسخ این
است كه: ارتباط آن حضرت با این دو مكان مانند ارتباط ایشان با سایر اماكن مقدسه، و
متبركه دیگر است كه پرستش و عبادت خدا در آن اماكن فضیلت دارد، مثل مسجدالحرام و
مسجد مدینه طیّبه و مشهد غروی حسینی و مسجد كوفه و سهله، كه معلوم شده است حضرت در
این اماكن رفت و آمد دارند، و این دو مكان را نیز به واسطه همین دو خصوصیّت در دعا
نام میبرند، زیرا چنانچه از بعضی اخبار
استفاده میشود، در غیبت صغری و كبری، كوه رضوی
نیز یكی از مقامات آن حضرت و از اماكنی است كه گاهی آنجا تشریف میبرند[2].
و نكته اینكه این دو مكان در این دعا نام برده شده ـ علاوه بر اینكه ممكن است اشاره به اشتباه كیسانیّه در تعیین مهدی
باشد، و اینكه آن موعودی كه همه در انتظار ظهور
او با هم شریكند، از عترت پیغمبر و از اولاد علی و فاطمه و فرزند امامان و حجّتهای الهی است ـ نكتهای
ادبی است، زیرا در مقام ندبه و اظهار تأثر از بیاطلاعی
از جا و مكان آن حضرت، ذكر این دو مكان مناسبتر
و در قلوب نافذتر است تا اماكن دیگر مانند خانه آن حضرت در سامرا یا مسجدالحرام یا
مسجد پیغمبر صلیالله علیه و آله مثل اینكه محبوب سفر كردهای
را اگر بخواهیم یاد كنیم، و از سوزش آتش هجران و فِراق او بنالیم و از بیخبری از حال و جا و مكان و آسایشگاهش، اظهار نگرانی
كنیم، سراغ آن مسافر عزیز را در كوه و دریا و بیابان و هوا میگیریم، نمیگوییم:
«نمیدانیم اكنون در كجایی، به منزل
رسیدهای، یا در بستر خواب آرمیدهای، یا در اطاق یا كنار جویبار و سبزه نشستهای» زیرا این مضمونها
ندبه را تسكین میدهد، بلكه مناسب این است كه
بگوییم: « نمیدانیم اكنون در كجایی، در
حال حركتی یا در بیابان، و در كوه و دور از آبادی ناراحت و تنها هستی؟».
این مطلب ادامه دارد لطفاً روی ادامه مطلب کلیک کنید
نظرات ()
![]() |
قصد دارم که یه مقدار فضای وب را به تحلیل منابع دقیق علمای شیعه رویکرد بدهم در لابه لای این معارف ژرف به تفسیر دعای ندبه برخوردم خیلی برایم جالب بود دعایی که همیشه خوانده می شود ودر گوش همه ی منتظران طنین دارد اما چرا کمتر به مفاهیم آن اشاره می شود؟!البته بخش عظیمی از این کمکاری تقصیر ما سایبری ها است وان شاءالله این اقدام ما شروعی بشود برای یک حرکت بزرگ برای درک نکات نغز این دعا نه تنها در این وب بلکه درکل فضای مجازی، برای تبیین این بحث در ابتدا خواستم از یکی از جالب ترین اصطلاحات این دعا شروع کنم اما منبعی که مورد نظر من بود برای این کار کتاب فروغ ولایت اثرحضرت آیت اللّه العظمی صافی گلپایگانی مدظله العالی و بوده است وان شاءالله در سلسله بحث های آتی در این مورد از منابع دیگر وهمچنین آثار دیگر این بزرگوار استفاده خواهیم برد
باهم به کسب فیض و بهره برداری از نگین فرمایشات ایشان می نشینیم:
یكی دیگر
از مواردی را كه در دعای ندبه، بعضی آن را خلاف عقل شمردهاند این جمله است:
«یَابْنَ یس وَ الْذّارِیاتِ»
و
«یَابْنَ الطُّورِ وَ الْعادِیاتِ»
ای پسر یس و بادهای وزنده، و ای پسر
كوه طور و اسبان دونده
سپس گفته:
این توهین به امام عالی مقام، و بهعلاوه
مخالف عقل است؛ زیرا امام فرزند كوه طور و اسبان دونده نیست. چگونه شیعیان حیا نمیكنند، و این جملات را میخوانند.
اگر كسی میگوید چگونه حضرت سجاد علیهالسّلام
فرموده:
«أَنَا ابْنُ مَكَّةَ وَ مِنی أَنَا ابْنُ زَمْزَمَ وَ صَفا»
این مطلب ادامه دارد لطفاًروی ادامه ی مطلب کلیک کنید
منتظر ادامه ی مباحثات موضوعی این بخش در این وب باشید....
حماسه 15 خرداد و رحلت حضرت امام (ره)را گرامی می داریم